به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، لحظات شروع یک روز دیگر از زندگی‌مان را به نور قرآن منور کنیم:

وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿١١﴾

و اگر خدا برای مردم در عذاب و مجازات همانگونه که آنان در طلب خیر و خوشی شتاب دارند، شتاب می‌ورزید، قطعاً مدت عمرشان [با نزول عذاب و مجازات] پایان می‌یافت؛ پس کسانی که دیدارِ [قیامتِ] ما [و محاسبه‌شدن اعمالشان] را امید ندارند، وا می‌گذاریم تا در طغیانشان سرگردان بمانند.

وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢﴾

و چون انسان را گزند و آسیبی رسد، ما را [در همه حالات] به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده [به یاری] می‌خواند، پس زمانی که گزند و آسیبش را برطرف کنیم، آنچنان به راه ناسپاسی و گناه می‌رود که گویی هرگز ما را برای برطرف‌کردن گزند و آسیبی که به او رسیده [به یاری] نخوانده است!! اینگونه برای اسراف‌کاران اعمالی که همواره انجام می‌دادند، آراسته شده [تا جایی که زشتی اعمالشان را نمی‌فهمند.]

انتهای خبر/