به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، عارفه ج رشنو فعال دانشجویی نوشت:

مردی از دیار امام رضا(ع)

اولین بار که نامش را شنیدم هیچ شناختی از او نداشتم؛فقط می دانستم مردی است از دیار خراسان، از دیار امام رضا(ع) که بهترین سال های عمرش را در محضر امام رضا(ع) گذرانده است.او برایم ناشناس بود اما از نام امام رضا(ع) آشناتر سراغ نداشتم!

روزهای نخست ورودش به دنیای سیاست را خوب به خاطر دارم؛چهره آرام،کلام نافذ و گیرا،سخنان قاطع و آرامش درونی اش که به چهره اش نشسته بود،برایم آشنا به نظر می رسید،گویی در سال های دور و یا در رویاهایم او را دیده بودم! آری! او شبیه ترین تصویر به بهشتی رویاهایم بود،شهید بهشتی که همیشه آرزوی در رکاب ایشان بودن را داشتم و نامش یادآور صلابت و شجاعت برای مردم ما بود.

اما این همه ماجرا نبود! این مرد واقعاً بوی دیار امام رضا(ع) را با خود آورده بود؛منش و رفتار مومنانه اش حتی در دنیای پر از پیچیدگی سیاست هم مثل یک شیعه واقعی اهل بیت(ع) و محب امام رضا(ع) بود. به خاطر دارم روزی در مناظرات تلویزیونی،رقیبش او را سرزنش کرد که شما سعی در سوءاستفاده از نام آشنای امام رضا(ع) دارید و مردم را به واسطه این علقه الهی به سوی خود می خوانید! اما هیهات! این رفتار به دور از اخلاق امام رضایی ها و به دور از خادم الرضاهایی که جانشان را سنگ فرش قدم های زائرین حضرت می کردند.

آری او سال ها افتخار خادمی درگاه امام رضا(ع) را داشت،حال چگونه می توانست اجر مجاهدهایش را با بازی این دنیای زودگذر معاوضه کند؟! اصلاً این رسم خادم های امام رضاست که جان فدای عاشقان حضرت می کنند و جز لبخند مولایشان انتظار مزدی ندارند!

به خاطر دارم روزی از بیان دلنشین ایشان شنیدم که ولادت امام رضا(ع) برای ما ایرانی ها دلنشینی ویژه ای دارد؛ حق با ایشان بود، اصلاً اینجا ایرانِ امام رضاست و این مردم دل در گرو ضامن آهو دارند...

سید آمد و چند صباحی به همگان نشان داد که خادم الرضا بودن به او توفیقی عطا کرده که گره از کار مردم باز کند،پای درد و دل این مردم مومن و مخلص بنشیند،صدای مظلوم باشد و کابوس ظالم،شبانه روز مجاهدت کند و دردِ مردم،دردِ او باشد!

و باز به خاطر دارم که در نخستین روزهایی که عنوان خادم ملت را کسب کرده بود،اعلام کرد که هرچه دارد از مولایش رضاست و همه موفقیت های زندگی اش را مدیون لطف و کرم آقا امام رضا(ع) و به اعتبار خادمی بارگاه ملکوتی حضرتش می داند.

امسال اما در سالروز میلاد باسعادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و درآستانه اولین سالگرد شهادت سید ابراهیم رئیسی،حال و هوای ایرانِ امام رضا دیدنی تر است! این ولادت دلنشین اینک برای ما یادآور خاطرات مردی از دیار خراسان است که جان خود را فدا کرد تا خادم الرضایی باشد که خادم ملت میشود و الحق که امضای رضایت مولایش از مجاهدت های شبانه روزی و مخلصانه اش در شب میلاد آقا امام رضا(ع) در پای نامه اعمالش ثبت شد و خوشا به سعادتش که امام رضایی زیست و امام رضایی پر کشید و شاید در آخرین لحظات و در هوای مه آلود ورزقان این صدا را با گوش خود شنید: یا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّة

انتهای خبر/