به گزارش «یزدسا»، شهید حسن هزارپیشه ۲۶ خرداد ۱۳۴۳ در شهرستان تهران به دنیا آمد و تا اول راهنمایی تحصیل کرد. پدرش محمد مغازه لوازم الکتریکی داشت و مادرش سکینه می نامیدند. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار وظیفه با سمت تک تیرانداز راهی جبهه های حق علیه شد. سرانجام ۲۸ آبان ۱۳۶۲ در مریوان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جای ماند تا ۲۸ مهرماه ۱۳۷۲ پس از تفحص در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

در بخشی از وصیت‌نامه این شهید والامقام آمده است:

برادران استغفار و دعا را از ياد نبريد که بهترين درمانها براى تسکين دردهاى روحى است. و هميشه به ياد خدا باشيد و در راه او قدم برداريد و هرگز دشمنان بين شما تفرقه نياندازند و شما را از روحانيت متعهد جدا نکنند. که اگر چنين کردند روز بدبختى مسلمانان و روز جشن ابرقدرتها و دشمنان اسلام است و با حضور و همبستگى مستمرتان همپاى ديگر برادران رزمنده ادامه دهنده راه شهدا باشيد و در امام بيشتر دقيق شويد و سعى کنيد عظمت او را بيابيد و خود را تسليم او سازيد و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنيد.

سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد و بگوييد تا آخرين قطره خونم سنگر اسلام را حفظ کردم. اى خداى بزرگوار و رحيم تو دهنده صبرى اگر شهادت را بر من مى‌پسندى صبرى از کوه‌ها محکم تر بر پدر و مادرم عطا کن. اى خدايى که اشک‌ها را تو از چشم‌ها سرازير مى‌کنى لبخندها را تو بر لبها جارى مى‌سازى. آنگونه کن که هرگاه مادرم در شهادتم مى‌گريد ياد حسين(ع) بر دلش افتد و بر داغ‌هاى حسين(ع) بگريد هرگاه بر جوان از دست رفته‌اش مى‌گريد ياد على اکبر و قاسم و ابوالفضل(ع) بر دلش آيد و بر آنان بگريد.

انتهای پیام/