چراغ راه؛
دعا کردن را از یاد نبرید
شهید حسن هزار پیشه ۲۶ خرداد ۱۳۴۳ در شهرستان تهران به دنیا آمد و سرانجام ۲۸ آبان ۱۳۶۲ در مریوان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید.
ياد خدا باشيد و در راه او قدم برداريد و هرگز دشمنان بين شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانيت متعهد جدا نکنند که اگر
چنين کردند روز بدبختى مسلمانان و روز جشن ابرقدرتها و دشمنان اسلام است و با حضور و همبستگى مستمرتان همپاى ديگر برادران رزمنده ادامهدهنده راه شهدا باشيد و در امام بيشتر دقيق شويد و سعى کنيد عظمت او را بيابيد و خود را تسليم او سازيد و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنيد.
اگر فيض شهادت نصيبم گشت آنان که پيرو خط سرخ امام عزيزم نيستند و به ولايت او اعتقاد ندارند بر من نگريند و بر جنازه من حاضر نشوند باشد که دم شهدا آنان را نيز متحول سازد و به رحمت الهى نزديکشان کند سخنى دارم با دوستان و آشنايان و اهل محل که اگر بدى از من ديدهاند انشا الله به بزرگوارى خودشان اين بنده، حقير را مىبخشند و اگر طلبى از اين بنده داشتند از برادرم اصغر و قاسم دريافت کنند.
سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد و بگوييد تا آخرين قطره خونم سنگر اسلام را حفظ کردم. اى خداى بزرگوار و رحيم تو دهنده صبرى اگر شهادت را بر من مىپسندى صبرى از کوهها محکمتر بر پدر و مادرم عطا کن. اى خدايى که اشکها را تو از چشمها سرازير مىکنى لبخندها را تو بر لبها جارى مىسازى. آنگونه کن که هرگاه مادرم در شهادتم مىگريد ياد حسين (ع) بر دلش افتد و بر داغهای حسين (ع) بگريد هرگاه بر جوان از دست رفتهاش مىگريد ياد علىاکبر و قاسم و ابوالفضل (ع) بر دلش آيد و بر آنان بگريد. اى خداى من دوستانم را ادامهدهنده راهم و برپاکننده پرچم سیدالشهدا قرار ده اى خداى من آخرين لحظه مرا لحظه ديدار خودت و ديدار امامزمان (عج) قرار ده. خدايا روز قبل از شهادتم حالم را دگرگونساز چشمانم را از ديدن غير خود مأيوس ساز خدايا از تو مىخواهم که مرا در شيفتهترين حالات ممکن و در عاشقترين حالات به درگاهت بخوانيم آنگونه که هرچه را مىبينم تو را ديده باشم.
در پايان با آرزوى توفيق و پيروزى نهايى رزمندگان اسلام که توانستند با امدادهاى الهى شرق و غرب جنایتکار را چنان بهزانو درآورند که تمام شياطين بزرگ را به حيرت و تعجب وادارند که:
«إِنَّ كَيدَ الشَّيطانِ كانَ ضَعيفًا» از همکارى کليه دستاندرکاران مراسم کفن و دفنم تشکر مىنمايم بعد از شهادتم مجلس ختم و چهلم مرا مجلس عزاى حسين (ع) و فرزندانش قرار دهيد و اى خداى من در آن مجلس نظرى کن که بر شهداى کربلا گريسته شود که گريه بر عزاى حسين زنده نگهداشت نهضت است. براى من گريه نکنيد و سياه نپوشيد و اگر جنازه من پيدا نشد دنبالش نرويد باشد که قسمتى از گناهانم بخشوده شود.
والسلام على من اتبع الهدى - حسن هزار پيشه
انتهای پیام/