فعال صنعت پرورش اسب در یزد مطرح کرد:
صنعت پرورش اسب یزد نیازمند حمایت مسئولان
فعال صنعت پرورش اسب در یزد گفت: بازگرداندن رونق به صنعت پرورش اسب نیازمند یک برنامه و مدیریت یکپارچه و هماهنگ برای ساماندهی و حمایت از پرورشدهندگان است.
عباس کربلائیان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا» با اشاره به افول صنعت پرورش اسب در یزد و کشور اظهار داشت: شرایط کنونی نشان میدهد که بازگرداندن رونق به صنعت پرورش اسب نیازمند یک برنامه و مدیریت یکپارچه و هماهنگ جهت ساماندهی و حمایت از پرورشدهندگان است.
وی افزود: هزینههای نگهداری از هر اسب در یزد حداقل 7 تا 8 میلیون تومان در ماه برآورد میشود که این مبلغ بسته به سن، جثه و وزن اسب متفاوت است به همین دلیل بسیاری از پرورشدهندگان علیرغم علاقه و عشق به این کار با چالشهای مالی جدی روبرو هستند.
فعال صنعت پرورش اسب در یزد همچنین به افت شدید این صنعت در سالهای اخیر اشاره کرد و گفت: بسیاری از پرورشدهندگان از کار دست کشیدهاند و مسابقات و جشنوارههایی که زمانی محلی برای عرضه تولیدات بودند دیگر به خوبی برگزار نمیشوند. همچنین چالشهایی نظیر دوپینگ و عدم رعایت استانداردها در مسابقات به سرمایهگذاری در این صنعت آسیب زده است.
وی همچنین از خارج کردن حدود 3 هزار اسب از مرزهای غربی به سمت کردستان عراق به دلیل نبود حمایتهای مناسب خبر داد و گفت: عدم توجه و کمک نهادهای مرتبط، به ویژه جهاد کشاورزی منجر ساماندهی و هدایت صحیح این صنعت را دچار مشکل شده است.
کربلائیان ادامه داد: وزارت جهاد کشاورزی و سازمانهای گردشگری باید با همکاری یکدیگر برنامهای منسجم و هدفمند برای حمایت از پرورشدهندگان طراحی کنند.
وی گفت: در استانهای فارس، اصفهان و کرمان نژادهای مختلفی مانند درهشور و کرد مورد توجه قرار گرفتهاند اما عدم وجود تشکیلات با استراتژی مشخص باعث انتشار نژادهای غیراصيل و کاهش خلوص خونی شده است.
وی افزود: چالشهای اقتصادی و عدم حمایتهای دولتی از پرورشدهندگان موجب گلایهمندی شده و جایگاه اسب در سیاستهای دولتی همچنان نادیده گرفته میشود وامهای حمایتی و سرانههای تغذیهای که نشاندهنده نیاز به توجه ویژه و علمی به تغذیه و پرورش این حیوانات ارزشمند است که متأسفانه پرورشدهندگان اسب از آن بیبهره هستند.
کربلائیان تأکید کرد: پرورشدهندگان اسب با عشق و علاقه خود به کارشان ادامه میدهند اما برای جلوگیری از ضرر و زیانهای مالی وجود یک نظام حمایتی و یکپارچه در این حوزه ضرورتی انکارناپذیر است.
انتهای خبر/