به گزارش «یزدرسا»؛ در محله مذهبی و شهیدپرور کوشکنو اردکان در سوم آذرماه سال ۱۳۴۱ هجری شمسی شاهد تولّد کودکی بود که پس از ۱۹ سال موجب فخر اسلام، میهن و خانواده خویش گردید.

او شهید محمود ابوطالبی فرزند حسین بود که در سایه‌ی تربیت پدر و مادر متعهد خود، درس دین‌داری و آزادگی آموخت و برای دفاع از اسلام پرورش یافت.

 دوره‌ی ابتدایی را در دبستان باباطاهر اردکان با موفقیت سپری کرد. علاقه‌ی بسیار به آموختن قرآن داشت. لذا در تعطیلات تابستان به مکتب رفت و روخوانی و قرائت قرآن را به‌خوبی فراگرفت. دوره راهنمایی را در مدرسه‌ی سعدی گذراند. سپس به علّت علاقه‌ی زیاد به امور فنی وارد هنرستان فنی شهید مطهری اردکان شد و در رشته‌ی برق به تحصیل پرداخت.

محمود جوانی سربه‌زیر، آرام و دوست‌داشتنی، متدین و مذهبی، اهل مسجد و نماز جمعه و جماعت بود. به گواهی خانواده‌اش، از زمانی که وارد راهنمایی شد نمازش قضا نشد.

 ۱۶ ساله بود که نسیم روح‌افزای انقلاب را استشمام کرد و عشق به امام و انقلاب موجب شد به کسوت سپاه پاسداران درآید. به‌محض آغاز تجاوز بعثیان کافر و شروع دفاع مقدّس ملّت ایران، ترک وطن نمود و راهی دیار عاشقان ابی‌عبدالله (علیه السّلام) یعنی جبهه‌های جنگ گردید و جهاد و سنگر نشینی را برگزید و به مبارزه با متجاوزین پرداخت.

اما این‌همه، روح بزرگ او را راضی نمی‌کرد و به اهداف والاتری می‌اندیشید. این اندیشه آسایش و راحتی را از او سلب کرده بود. گمشده‌ای داشت که پیوسته آن را می‌جویید. تا بالاخره پس از ۴ ماه حضور در جبهه با عنوان فرماندهی دسته، به آرزوی خویش رسید و جواز «عِندَ ربهم یرزقون» را دریافت کرد.

در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۶۰ در منطقه‌ی عملیاتی مالکیه ی سوسنگرد براثر اصابت ترکش به شدت مجروح شد و به علت خونریزی داخلی، با پرواز روح بزرگش از قفس کوچک جسمش به‌سوی معبود پر کشید.

پیکر پاکش پس از تشییع بر دستان پر عطوفت دوستانش و امت حزب‌الله اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد و در کنار هم‌رزمانش آرمید.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

انتهای پیام/