محمدرضا برزگر، رئیس سازمان مدیریت پسماند شهرداری یزد در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری «یزدرسا» اظهار کرد: بر اساس مشاهدات میدانی، نیروی کار لایه اول اقتصاد غیررسمی زباله‌ای، هر کیلو زباله تفکیک‌شده را به‌طور میانگین ۷ هزار و ۶۰۰ تومان به کارگاه‌ها می‌فروشند. سربازان پیاده‌ای که روزانه ۳۰ تا ۵۰ کیلو زباله تفکیکی به دست می‌آورند و بنابراین گاهی تا روزانه حدود ۴۰۰ هزار تومان نیز درآمد دارند.

وی در رابطه با آمار تعداد زباله‌گردها در سطح شهر یزد گفت: از تعداد زباله‌گردهایی که اکثراً به‌دلیل بیشتر بودن حجم زباله شبانه تردد داشته و فعالیت دارند، نمی‌توان آمار دقیقی ارائه کرد و با توجه به نظارت‌های شبانه آمار متفاوت است.

رئیس سازمان مدیریت پسماند شهرداری یزد در پاسخ به اینکه زمانی ادعا می‌شد که اغلب زباله‌گردان معتادان هستند و در حال حاضر این‌گونه است یا خیر، ادامه داد: بر اساس مشاهدات میدانی بخشی از زباله‌گردان را کودکان تشکیل می‌دهند که تعداد محدودی اصالتاً یزدی بوده و درصدی از شهرهای دیگر و بخش عمده زباله‌گردان را تبعه افغانستان تشکیل می‌دهند.

برزگر بیان کرد: میزان زباله بازیافتی که هرکدام از زباله‌‌گردان جمع‌آوری می‌کنند، متفاوت است و قاعدتاً اکثر آن‌ها که وسیله نقلیه موتورسیکلت دارند، میزان بیشتری زباله جمع‌آوری می‌کنند.

رئیس سازمان مدیریت پسماند شهرداری یزد تأکید کرد: زباله‌گردی زمانی پایان می‌یابد که شهروندان تفکیک از مبدأ را به حداکثر برسانند و زمان و تاریخ بیرون گذاشتن زباله را رعایت کنند.

برزگر تصریح کرد: برای کاستن از معضل زباله‌گردی، شناسایی و جمع‌آوری اتباع غیرمجاز از سطح شهر، حمایت از کودکان کار و خانواده‌های آنان توسط نهادهای حمایتی از جمله راهکارهای مؤثر است.

رئیس سازمان مدیریت پسماند شهرداری یزد تصریح کرد: همکاری لازم فی‌مابین سازمان مدیریت پسماند شهرداری یزد، اداره اجرائیات شهرداری و اداره بهزیستی در خصوص جمع‌آوری زباله گردها و کودکان کار صورت می‌پذیرد که بخش کمی بازدارندگی دارد و تا زمانی که شهروندان هم رعایت نکنند تأثیر زیادی نخواهد داشت.

نمی‌گوییم ارائه راهکار در مورد موضوع زباله‌گردی کار راحتی است، اما تا زمانی که نهادها به‌صورت زنجیره‌ای برای حل این معضل دست‌به‌دست هم ندهند، قرار نیست چهره شهر از این رویداد ناخوشایند پاک شود.

اینکه مردم و شهروندان باید برای رفع این معضل همکاری کنند شکی نیست؛ اما کاش آمار متقن و پژوهش در رابطه با این پدیده وجود داشته باشد و نهادهای مختلف که هر کدام حتی گام کوچکی می‌توانند در رابطه با کاهش پدیده زباله‌گردی بردارند، به میدان آمده و در این راستا بکوشند.

 این راه‌کارها از جغرافیایی به جغرافیای دیگر متفاوت است و تا زمانی که اتحاد در نهادهای مرتبط برای رفع این معضل وجود نداشته باشد، در بر روی پاشنه حضور زباله‌گردان در هر کوی و برزن می‌چرخد.
انتهای خبر/