به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا»، ایمان جامه‌داری، فعال سیاسی در یادداشتی نوشت: در فرهنگ ایرانی - اسلامی، وطن‌دوستی هیچ‌گاه از دین‌مداری جدا نبوده است. بر خلاف برخی برداشت‌های محدود از مفهوم «وطن»، تاریخ معاصر ایران نشان داده که وطن‌دوست‌ترین ایرانیان، آنان بوده‌اند که با ایمان مذهبی و منش اسلامی، جان خود را برای دفاع از ایران فدا کرده‌اند. از آغاز نهضت اسلامی تا امروز، این علمای دین، سرداران جهاد و شهیدان بودند که مرزهای ایران را نه‌ فقط با سلاح، بلکه با ایمان، از گزند تجاوز دشمنان حفظ کرده‌اند.

در این مسیر، شخصیت محوری و بی‌بدیل وطن‌دوستی در چند دهه اخیر، رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بوده‌اند؛ عالمی دینی، اندیشمندی تمدن‌ساز و ولی‌فقیهی که با ژرف‌نگری در باب ایران، فرهنگ ایرانی، زبان فارسی و امت اسلامی، پرچمدار نوعی از وطن‌دوستی شده‌اند که هم ریشه در هویت تاریخی دارد و هم در افق آینده. ایشان در سخنان متعدد خود، بر جایگاه تمدنی ایران اسلامی تأکید کرده‌اند؛ از زبان فارسی به‌عنوان ستون فرهنگی یاد کرده‌اند و در برابر هرگونه تحقیر ملت ایران، با عزت ایستاده‌اند.

در بحران اخیر یعنی جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران، محبوب‌ترین شخصیت‌های ملی در نگاه مردم، نه سلبریتی‌ها و چهره‌های نمایشی، بلکه همان سرداران و امرای نظامی بودند که با باور عمیق به انقلاب اسلامی و مردم، جان خود را بر کف نهادند. اینان کسانی بودند که شدیدترین مواضع را علیه دشمنان ایران اتخاذ کردند و همزمان، نرم‌ترین دل‌ها را نسبت به مردم داشتند. این ترکیب شجاعت و شفقت، قدرت و تواضع، همان چیزی است که از آن محبوبیت زاییده می‌شود؛ محبوبیتی که ساختنی نیست، بلکه از فداکاری می‌جوشد.

نام‌هایی چون سپهبد سلامی، سپهبد رشید، سرلشکر حاجی‌زاده و بسیاری دیگر از فرماندهان شهید، امروز در قلب مردم ایران جا گرفته‌اند؛ نه از سر تبلیغات رسانه‌ای، بلکه به‌ سبب صداقت در دفاع از وطن. آن‌ها نشان دادند که «وطن‌دوستی» یعنی آماده بودن برای جان‌فشانی، نه صرفاً شعار دادن در روزهای امن.

پس از دفاع مقدس ۱۲ روزه، حرکتی فرهنگی - معنوی از سوی رهبر انقلاب، ضربه‌ای مهلک به پروژه‌ چندین‌ساله دشمن برای ایجاد شکاف میان امت و ملت وارد کرد. ایشان در شب عاشورا، در حسینیه امام خمینی (ره)، نوحه «ای ایران» را با خوانش حسینی درخواست کردند؛ خوانشی که همزمان ایرانی و عاشورایی، ملی و دینی، مردمی و حماسی بود. این اقدام، فراتر از یک حرکت نمادین، پیامی عمیق داشت: ایران، وطن ماست، اما وطنی که با اشک حسین (ع) معنا می‌یابد؛ با ایثار شهیدان، با روح مقاومت.

خوانش حسینی و اربعینی از وطن‌دوستی، نه‌ فقط مانع دوقطبی‌سازی‌های قومی، سیاسی و مذهبی دشمن است، بلکه افق تازه‌ای از وحدت را پیش‌روی جامعه ایرانی می‌گشاید. وحدتی که نه بر اساس نژاد، زبان یا جناح سیاسی، بلکه بر محور ایمان، حماسه و عزت مشترک شکل گرفته است. همان‌طور که اربعین، امتداد عاشورا و بستر روایت آن است، این وحدت جدید، باید در آئین‌های ملی - مذهبی همچون اربعین بازتولید و تثبیت شود.

امروز، ملت ایران با الگوگیری از شهدا، با گوش‌دادن به ندای ولی‌فقیه، و با شناخت دشمن و حفظ وحدت درونی، پخته‌تر، آگاه‌تر و مقاوم‌تر از همیشه در برابر فتنه‌ها ایستاده است. سرداران ما، چهره‌های عزت ملی‌اند؛ و رهبر ما، پرچم‌دار وحدت و وطن‌دوستی حقیقی.

اکنون وظیفه رسانه‌ها، نخبگان و صاحبان تریبون این است که سخنان و دیدگاه‌های رهبری درباره ایران، تمدن اسلامی، ملت و زبان فارسی را به‌درستی بازنشر و تبیین کنند. در جهانی که دشمن می‌کوشد با روایت‌های دروغین، ملت‌ها را از هویت خود جدا کند، ما باید روایت‌گر عزت خود باشیم.

ملت ایران، ملتی است که عزتش را از عاشورا گرفته، وحدتش را از اربعین و شجاعتش را از سرداران شهید. با این پشتوانه، راه آینده روشن است؛ اگر روایت درست را فراموش نکنیم و صدای صادقان را بلند نگه داریم.