به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا»، رضا میرشکاری، فعال دانشجویی در یادداشتی نوشت: جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران در سال جاری، تنها یک تقابل نظامی نبود؛ بلکه صحنه‌ای از نمایش وحدت، ایثار، و اقتدار ملی بود که برگرفته از فرهنگ عاشورایی و رهبری حکیمانه رقم خورد. این نبرد، با هدف تضعیف نظام اسلامی و ایجاد شکاف در بافت اجتماعی ایران آغاز شد، اما به برکت ایمان مردم و هدایت رهبری، به حماسه‌ای از انسجام ملی و اقتدار بدل شد. همان‌گونه که قیام امام حسین (ع) محور اتحاد آزادگان در سراسر تاریخ شده، ایستادگی ملت ایران در برابر تجاوز صهیونیستی نیز به الگویی برای ملت‌های آزاده تبدیل گردید.

فراتر از میدان نبرد، این مقاومت نمادی از عزت و هویت ملی ایرانیان بود. وطن‌دوستی در فرهنگ ایرانی–اسلامی، با مفاهیمی چون ایثار و فداکاری پیوند خورده است. در این ۱۲ روز سرنوشت‌ساز، شهدا، سرداران نظامی و دانشمندان هسته‌ای که با اتکا به ارزش‌های دینی، جان خود را فدای وطن کردند، جلوه‌ای از والاترین شکل وطن‌دوستی را به نمایش گذاشتند. سردارانی چون سپهبد محمد باقری، سپهبد غلامعلی رشید، سپهبد حسین سلامی و دیگر فرماندهان شهید این نبرد، با ایمان عمیق به انقلاب اسلامی و عشق بی‌پایان به ایران، برگ زرینی در تاریخ معاصر کشور رقم زدند. آنان نشان دادند که وطن‌دوستی نه در شعار، بلکه در میدان عمل و ازخودگذشتگی معنا می‌یابد.

در کانون این مقاومت، نقش بی‌بدیل رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، برجسته بود. ایشان، به‌عنوان محور وحدت و رکن استواری کشور، با تدبیر، صلابت و حکمت، کشور را از این بحران عبور دادند. حضور تأثیرگذار ایشان در شب عاشورا در حسینیه امام خمینی (ره) و بیانات راهبردی‌شان در دفاع از هویت ملی و مقاومت در برابر زورگویی که همواره داشته‌اند، روح تازه‌ای در ملت دمیده است. رهبری ایشان نشان داد که پیوند دین و میهن، اساس مقاومت و وحدت ملی در ایران است.

سرداران و فرماندهان نظامی، با روحیه‌ای برخاسته از فرهنگ عاشورا، در خط مقدم ایستادند و به چهره‌های محبوب ملت تبدیل شدند. سردارانی چون سپهبد سلامی، سپهبد رشید و سرلشکر حاجی‌زاده، با رشادت و فداکاری، نماد اراده پولادین ملت در برابر تجاوز شدند. این محبوبیت، برخاسته از صداقت و جان‌فشانی آنان بود، نه تبلیغات رسانه‌ای؛ و از فرهنگی سرچشمه می‌گیرد که ایثار و مقاومت را ارج می‌نهد.

یکی از نمادین‌ترین لحظات پساجنگ، نوای «ای ایران، ایران...» با خوانش حسینی در شب عاشورا به درخواست رهبر انقلاب بود. این اقدام، در فضایی آکنده از اشک و همدلی، شکاف‌هایی را که دشمن سال‌ها برای ایجاد آن تلاش کرده بود، بی‌اثر ساخت. دشمن با بهره‌گیری از دوقطبی‌سازی‌های سیاسی، قومی و مذهبی، در پی تضعیف وحدت ملی بود، اما پیوند ملت با فرهنگ عاشورایی، در آن شب به‌ وضوح به نمایش درآمد. این خوانش حسینی و اربعینی از وطن، می‌تواند در آینده نیز همچون سلاحی فرهنگی، توطئه‌های تفرقه‌افکنانه را خنثی کند؛ به‌ویژه در آئین اربعین که استمرار قیام عاشوراست و فرصتی برای تعمیق این وحدت فراهم می‌کند.

اگرچه جنگ ۱۲ روزه با دشواری‌ها و شهادت‌های فراوان همراه بود، اما به نمادی از پیروزی ملی و اقتدار تبدیل شد. همبستگی بی‌سابقه اقشار، اقوام و مذاهب مختلف ایران، آن‌چنان چشم‌گیر بود که حتی رسانه‌هایی چون نیویورک تایمز نیز اذعان کردند که این نبرد، حس ملی‌گرایی ایرانیان را تقویت کرده و وحدت آن‌ها را مستحکم‌تر از گذشته ساخت. نیروهای مسلح ایران، با پاسخ‌های کوبنده و هدفمند، افسانه شکست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی را در هم شکستند و قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی را به جهانیان نشان دادند.

فرهنگ عاشورا، که ریشه در ایثار و مقاومت دارد، در این نبرد نقشی اساسی ایفا کرد. همان‌طور که قیام امام حسین (ع) الهام‌بخش آزادی‌خواهان جهان بوده، مقاومت ملت ایران نیز با تکیه بر این فرهنگ، به نماد ایستادگی در برابر ظلم تبدیل شد. مراسم اربعین، به‌ مثابه ادامه راه عاشورا، فرصتی مغتنم برای تبیین این پیوند عمیق میان مقاومت حسینی و وحدت ملی است؛ پیوندی که به بازسازی روانی، اجتماعی و فرهنگی جامعه، به‌ویژه در میان نسل جوان و زنان، کمک می‌کند.

در نهایت این دفاع مقدس ۱۲ روزه سال ثابت کرد که سه عنصر کلیدی؛ یعنی وحدت ملی، رهبری حکیمانه و فرهنگ عاشورایی، همچنان راز ماندگاری و پیروزی ملت ایران در برابر دشمنان است. شهدا و سرداران این حماسه، به‌عنوان نمونه‌های والای وطن‌دوستی، و رهبر معظم انقلاب، به‌عنوان پرچمدار مقاومت، مسیر ساخت تمدن نوین اسلامی را هموار کردند. نوای «ای ایران، ایران...» که در دل شب عاشورا طنین انداخت، به الگویی از وطن‌دوستی حسینی تبدیل شد که نسل‌های آینده را نیز در برابر فتنه‌ها بیمه خواهد کرد.