به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، «علی قادریان» فعال دانشجویی در یادداشتی نوشت: تقارن ماه مبارک رمضان با نوروز، فرصتی ارزشمند برای مسلمانان، به‌ویژه ایرانیان، فراهم آورده است تا در کنار طراوت طبیعت، دل‌های خود را نیز با نور معنویت و هدایت قرآنی تازه کنند. رمضان، ماه نزول قرآن و بهار دل‌هاست و نوروز، آغاز سال جدید و نو شدن طبیعت. این هم‌زمانی، پیام روشنی دارد که همان ضرورت توجه به نو شدن نه‌تنها در ظاهر بلکه در باطن و جان آدمی است. رمضان فرصتی برای تدبر در آیات الهی، خودسازی و ارتباط نزدیک‌تر با خداوند است و نوروز نیز می‌تواند فرصتی باشد برای گسترش این توجه معنوی در بستر جامعه و خانواده. قرآن کریم، به‌عنوان منشور زندگی و راهنمای سعادت بشر، نه‌تنها برای قرائت، بلکه برای تدبر و عمل نازل شده است. انس با این کتاب الهی در ایامی که دل‌ها آماده‌تر و جان‌ها پذیراتر است، می‌تواند تأثیر عمیقی در سبک زندگی و رفتار فردی و اجتماعی ما بگذارد.

تلاوت قرآن در این روزها، نه‌تنها یک عبادت است بلکه فرصتی برای تفکر در معنای حیات، مسئولیت‌های انسان و هدف از خلقت اوست. رمضان و نوروز هر دو می‌توانند ما را به سوی بازنگری در مسیر زندگی سوق دهند. همان‌گونه که مردم در ایام نوروز به خانه‌تکانی ظاهری می‌پردازند، این ایام مبارک یادآوری می‌کند که دل‌ها نیز نیازمند خانه‌تکانی‌اند و بهترین راه برای این پالایش درونی، پناه بردن به قرآن و عمل به آموزه‌های آن است. قرآن بارها انسان را به تفکر درباره خود، آفرینش و وظایفش در این دنیا دعوت کرده است. نوروز که هم‌زمان با فصل شکوفایی طبیعت است، می‌تواند بهترین فرصت برای اندیشیدن در نشانه‌های الهی باشد.

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای این تقارن مبارک، امکان نهادینه کردن مفاهیم قرآنی در بستر سنت‌های نوروزی است. قرآن ما را به نیکوکاری، صله‌رحم، کمک به نیازمندان و دوری از اسراف دعوت می‌کند، و این دقیقاً همان ارزش‌هایی است که می‌توان آن‌ها را در نوروز تقویت کرد. دید و بازدیدهای نوروزی، اگر با نیت خالصانه و از روی مهر و محبت باشد، می‌تواند تجلی‌گر همان توصیه‌های قرآنی درباره احترام به والدین، پیوند با خویشاوندان و محبت به دیگران باشد. همچنین قرآن بر رعایت اعتدال در زندگی تأکید دارد و این نکته‌ای است که در برگزاری جشن‌ها و مهمانی‌های نوروزی نباید از آن غافل شد. بهره‌گیری از این فرصت برای گسترش فرهنگ قرآنی، چه از طریق جلسات تلاوت خانوادگی، چه از طریق تدبر در آیات الهی، می‌تواند گام مؤثری در جهت سبک زندگی قرآنی باشد.

همچنین، رمضان ماه دعا و نیایش است و همزمانی آن با ایام آغاز سال نو، فرصتی است تا سال جدید را با یاد خداوند و توسل به آیات قرآن آغاز کنیم. قرآن، کتابی است که ما را به توکل، صبر، استقامت، عدالت و محبت دعوت می‌کند. این آموزه‌ها، اگر در زندگی روزمره ما جای بگیرند، می‌توانند تحول واقعی را رقم بزنند. رمضان، ماهی است که در آن درهای رحمت الهی گشوده می‌شود و فرصت بازگشت و توبه برای همگان فراهم است. این ایام بهترین زمان برای اتخاذ تصمیم‌های جدید و اصلاح رفتارها بر اساس دستورات الهی است.

از سوی دیگر، نوروز نماد امید و تجدید حیات است. قرآن نیز پیامی جز امید، رحمت و هدایت ندارد. خداوند در قرآن بارها از رحمت بی‌پایان خود سخن گفته و انسان‌ها را به بازگشت به سوی خود فراخوانده است. پس چه نیکوست که آغاز سال نو را با توبه‌ای واقعی، تصمیم به ترک گناهان و عمل به دستورات قرآن همراه کنیم. همان‌گونه که در نوروز، کهنه‌ها را کنار می‌گذاریم و نو می‌پوشیم، باید از نظر روحی و اخلاقی نیز کهنگی‌های گناه، کینه و غفلت را از خود دور کرده و با صفای دل و نور هدایت قرآنی، مسیر زندگی خود را روشن‌تر سازیم.

نوروز و رمضان، هر دو ما را به اندیشیدن در باب گذر زمان، ارزش عمر و بهره‌گیری از فرصت‌های الهی فرا می‌خوانند. قرآن تأکید دارد که انسان در زیان است مگر آن‌که ایمان بیاورد، عمل صالح انجام دهد و دیگران را به حق و صبر توصیه کند. در این ایام، می‌توان با مطالعه بیشتر قرآن، برنامه‌ریزی برای تدبر در مفاهیم آن و تلاش برای پیاده‌سازی دستوراتش در زندگی، از فرصت‌های طلایی این هم‌زمانی بهره برد. توجه به تلاوت قرآن، تدبر در معانی آن و تلاش برای تبیین آموزه‌های آن در زندگی فردی و اجتماعی، ضرورتی است که نه‌تنها در این ایام، بلکه در تمام طول سال باید مدنظر قرار گیرد.

بهترین بهره از این فرصت، آن است که خانواده‌ها فضایی معنوی ایجاد کنند که در آن، قرآن جایگاهی ویژه داشته باشد. محافل قرآنی، برنامه‌های تفسیری، خواندن ترجمه و تأمل در آیات، می‌تواند به مرور انس ما را با این کتاب الهی بیشتر کند. گسترش این فرهنگ در جامعه، نه‌تنها موجب رشد فردی، بلکه سبب ارتقای اخلاقی و اجتماعی خواهد شد. جامعه‌ای که با قرآن مانوس باشد، جامعه‌ای خواهد بود که در آن، صداقت، امانت‌داری، گذشت، محبت و عدالت حاکم است.

در پایان، این تقارن ارزشمند را می‌توان به‌عنوان فرصتی برای تحکیم ارتباط خود با خداوند از طریق قرآن و بهره‌گیری از نور هدایت آن در مسیر زندگی دانست. نوروز و رمضان، هر دو یادآور نوزایی، پاکی و تحول‌اند. اگر بتوانیم با بهره‌گیری از قرآن، زندگی خود را در مسیر صحیح هدایت کنیم، نه‌تنها این ایام را به بهترین شکل سپری خواهیم کرد، بلکه پایه‌گذار سالی پربرکت و سرشار از معنویت خواهیم شد.