
مشت نمونه خروار؛
بیاعتنای دولتیها مهمترین دغدغه نخبگان یزدی
بیتوجهی مسئولان به ایدههای نخبگان از جمله درد دل مشترک همه نخبگان است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، نخبگان را میتوان بهعنوان قلب تپنده هر کشور بهحساب آورد؛ چرا که حل مهمترین مسائل کشور به نخبگان وابسته است. اما برای استفاده از ظرفیتهای نخبگان تمامی اقشار - نه فقط دانشگاهیان - در پاسخگفتن به مهمترین مسائل کشور، ضرورت دارد مسئولان حمایت کرده و زمینه حضور و فعالیت جامعه نخبگانی را فراهم کنند.
عدم پاسخ به خواستههای به حق نخبگان موضوع جدی است که در صورت نپرداختن به آن دلسردی نخبگان و آثار سوء ناشی از این موضوع را برای کشور به دنبال دارد.
یکی از نخبگانی که زبان به گلایه گشوده و نسبت به بیتوجهی مسئولان چه در بعد معنوی و چه در بعد مادی به نخبگان اعتراض دارد، یک هنرمند بینالمللی قرآنی است که علیرغم بیمهریها هنوز هم پایکار ایستاده و برای آرمان خود تلاش میکند.
مهدی راضی، هنرمند بینالمللی قرآنی در یزد در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا» اظهار کرد: نخبگانی که در عرصههای مختلف فرهنگ، هنر و قرآن فعالیت دارند، تقریبا از دایره توجه مسئولان خارج هستند و چه بسا این بی توجهیها باعث شده تا امروز کشورمان با چالشهای مختلف فرهنگی روبهرو باشد.
وی ادامه داد: بعضأ ارزشگذاری روی ایدههای ناب در کشورمان نادیده گرفته میشود و یا به آن شکلی که شایسته است، به آن توجه نمیشود. این در حالی است که در برخی مواقع در کشورهای دیگر در برابر ایدههای نخبگان رفتار دیگری دارند؛ آنها ایدهها را قدر دانسته و بهطور جد بدان میپردازند.
این هنرمند قرآنی افزود: حتی وقتی یک ایرانی در کشوری دیگر ایده ارائه میکند و فعالیتهایی در حوزه فرهنگ و هنر انجام میدهد، در کشوری دیگر مورد تجلیل قرار میگیرد؛ انتظار میرود مسئولان تغییر رویه داده و زحمات همه نخبگان در زمینههای مختلف را ارج نهند.
راضی در رابطه با فعالیتهایی که داشته و سنگاندازیهایی که توسط مسئولان بر سر راه این نخبه قرآنی صورت گرفته است، تصریح کرد: در دیداری که مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۶ با نخبگان یزدی داشتند، بنده نیز در آن جلسه حضور داشته و ایده خود را مطرح کردم. ایده بنده در زمینه ایجاد رشته دانشگاهی هنرهای قرآنی بود که در شکل معاصر باید به آن توجه کرده و رشتههای جدیدی را در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری تعریف کنیم.
وی ادامه داد: این ایده مورد پذیرش و تائید مقام معظم رهبری قرار گرفت. رشتهها را طی دو سال تدوین کردم؛ همان موقع به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دعوت شدم و در نهایت از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به دانشگاه یزد ابلاغ شد تا مسئولیت اجراییکردن این ایده را بر عهده بگیرد اما متأسفانه علیرغم پیگیریها، اجرایی شدن ایده به جایی نرسید و حتی واکنش مناسبی صورت نگرفت.
مسئول سابق انجمن هنرهای جسمی گفت: در دولت سیزدهم و با روی کار آمدن رئیس جدید دانشگاه بار دیگر پیگیر اجرایی شدن ایده خود شدم و خوشبختانه مرحله اول ایجاد رشته هنرهای قرآنی در دانشگاه یزد تصویب شده و مراحل کار دنبال میشود.
وی بیان کرد: بگذریم که از سال ۱۳۸۶ تا الان خون دلها خوردیم تا مراحل ایجاد رشته هنرهای قرآنی طی شود؛ اما مطلب اصلی این است که چرا به ایدههای نخبگان، آنهم ایدهای که مورد تائید رهبر معظم انقلاب بوده است، بهطور شایسته پرداخته نمیشود؟
راضی ادامه داد: بها دادن به ایده نخبگان در تمام دنیا مرسوم است؛ حداقل انتظار در کشورهای دیگر برای اینچنین ایدهای که تقدیم وزارت علوم، تحقیقات و فناوری شده است، اعطای دکترای افتخاری است. این کم لطفی دانشگاه یزد است که انگار نه انگار و نسبت به موضوع اهمیت قائل نشده است. افرادی هنرمند از کشور خودمان هستند که در کشوری دیگر و از طرف دانشگاهی معتبر دکترای افتخاری اعطا می کنند؛ اما جالب است که در کشور خودمان مورد بی مهری قرار میگیریم.
وی با تأکید بر اینکه تلاش برای پیشرفت کشورمان نباید یکطرفه باشد، بیان کرد: خوب است که مسئولان و نخبگان دست به دست هم داده و آبادانی و رشد کشور را رقم بزنند. باید در واکنش به ایدههای ناب که اولین بار در سطح کشور و دنیای اسلام مطرح میشود، پاسخی در شأن و منزلت نخبگان داده شود.
این هنرمند بینالمللی با بیان اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دانشگاه یزد و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری کاملاً مطلع هستند و میدانند که تا چه حد برای ایجاد رشته هنرهای قرآنی زحمت کشیدهام، اضافه کرد: جالب است که برخی اوقات افرادی که کارشان خیلی هم شاخص نبوده است از طرف دانشگاهی معتبر دکترای افتخاری داده میشود. برخورد سلیقهای چه در زمینه مادی و چه در زمینه مادی با نخبگان موضوع دیگری است که دلسردی برخی نخبگان را به دنبال دارد.
وی با ابراز تاسف از اینکه ایدههای نخبگان در کشور ما خیلی ارزشگذاری مادی نمیشود، تصریح کرد: فقط بهبه و چهچه به درد نخبگان نمیخورد. باید هم در بعد مادی و هم در بعد معنوی نخبگان را مورد حمایت قرار دهند، چراکه غفلت از این مسئله باعث کور شدن ذوق، استعداد و توانایی نخبگان و در نهایت بازماندن کشور از پیشرفت خواهد شد.
هرچند دیر است اما ضرب المثل «ماهی را هر وقت از آب بگیریم، تازه است» در اینجا صدق میکند و به نظر میرسد، زمان آن رسیده که مسئولان نحوه برخورد خود با نخبگان را تغییر دهند. لازم است این موضوع در محافل تصمیمگیری کلان مطرح شود و حق و حقوق نخبگان از جمله نخبگان قرآنی که طی سالیان متمادی به آنها توجه نشده، از دایره غفلت بیرون بیاید و با جدیت بیشتری به آن پرداخته شود.
انتهای خبر/