یادداشت؛
بهشتی رؤیاهایمان به یاران شهیدش پیوست
من و همنسلیهایم، هرگز بهشتی را ندیدیم؛ اما نزدیکترین شاگرد مکتبش را از نزدیک شناختیم و یا بهتراست بگویم، دیدیم! چرا که ما هرگز شهید جمهورمان را خوب نشناختیم و نتوانستیم به دیگران بشناسانیم؛
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا» عارفه ج رشنو در یادداشتی نوشت: این جمله را صبح روز ۳۱ اردیبهشتماه ۱۴۰۳، همان صبح تلخی که سید خدوم و خستگیناپذیرمان به آسمان شهادت پرکشید، نوشتم...
من و همنسلیهایم، هرگز بهشتی را ندیدیم؛ اما نزدیکترین شاگرد مکتبش را از نزدیک شناختیم و یا بهتراست بگویم، دیدیم! چرا که ما هرگز شهید جمهورمان را خوب نشناختیم و نتوانستیم به دیگران بشناسانیم؛
ما بهشتی را با چشم سر ندیدیم و رئیسی را با چشم دل!
سید ابراهیم رئیسی برای ما همان سید محمد بهشتی بود؛ با همان لبخند همیشگی، قاطعیت زبانزد، دلسوزی عمیق برای مردم، تلاشهای شبانهروزی، تواضع مثالزدنی، خلوص نیت واقعی و خدمتِ بیمنت...
اینک ما ملت داغدار ایران، در سالروز فتح خرمشهر_یکی از بزرگترین فتوحات دوران دفاع مقدس_بهشتی زمانهمان را با دستان خود به خاک سپردیم؛ او در گوشهای از حرم مولا جانمان آرام گرفت و برای همیشه در قلبهای ما ماندگارشد،او همچون استاد شهیدش مظلومانه زیست و مظلومانه هم به شهادت رسید و این ما هستیم که هنوز هم بهخوبی درک نکردهایم که چه گوهر گرانقدر را ازدستدادهایم!
حال که اشکهایمان را ریختیم، قلبهایمان را تکاندیم، قصوراتمان را پذیرفتیم، از سید حلالیت طلبیدیم و سیدمان را به آغوش گرم امام رضا (ع) سپردیم، وقت آن رسیده که بند پوتینهایمان را محکم کنیم، به راه بیفتیم و تلاشهای شبانهروزی سید را به سرمنزل مقصود برسانیم و راه پربرکت و پرشکوهش را ادامه دهیم.
آری، باید بر زخمهایمان مرهم نهیم و به مبارزه ادامه دهیم؛ فراموش نکنیم که از شهادت دکتر بهشتی تا فتح خرمشهر، کمتر از یکسان گذشت! اینک باید به سراغ خرمشهرهای پیشروی خود برویم، باید بغضهایمان را فروبریم و برای هشتم تیرماه_روز سرنوشتساز ملتمان_آماده شویم؛ کار ما تازه آغاز شده است!
آری! شهادت بهشتی زمانه ما جز با فتح خرمشهری به نام انتخابات قابلتحمل نیست...
ما نزدیک قلهایم و برای رسیدن به قله، خرمشهرها در پیش است...
انتهای خبر/