کارشناس مسائل سیاسی مطرح کرد:
قطعنامه ضدایرانی آژانس نمونه بارز استاندارد دوگانه غرب
کارشناس مسائل سیاسی تصویب قطعنامه ضدایرانی ارائهشده از سوی سه کشور اروپایی و آمریکا در نشست شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، این اقدام را جلوهای آشکار از استانداردهای دوگانه غرب دانست.
احسان خادمی بهابادی در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا»، با اشاره به تصویب قطعنامه ضدایرانی ارائهشده از سوی سه کشور اروپایی و آمریکا در نشست شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، این اقدام را جلوهای آشکار از استانداردهای دوگانه غرب دانست.
وی تأکید کرد: ایالات متحده و اروپا در طول تاریخ انقلاب اسلامی، هم در حوزه حقوق بشر، هم در عرصه سیاسی و هم در حوزه اقتصادی، رویکردی کاملاً گزینشی و متعارض اتخاذ کردهاند؛ رویکردی که نمونه روشن آن در تحریمهای حقوق بشری علیه ایران قابل مشاهده است.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در حالی که برای اجرای حکم قصاص یک قاتل در ایران، تحریمهای حقوق بشری وضع میشود، کشورهایی در همسایگی ایران، دهها نفر از مخالفان سیاسی خود را بهطرزی خشن و با شمشیر اعدام میکنند اما هرگز با چنین فشارهایی مواجه نمیشوند.
وی با اشاره به سطح شفافیت ادعایی غرب در پرونده هستهای، یادآور شد: بسیاری از کشورهایی که ایران را به شفاف نبودن متهم میکنند از جمله آمریکا، انگلستان و فرانسه؛ خود هیچگونه شفافیتی در زمینه برنامههای هستهایشان ندارند و ساختارهای آنان کاملاً خارج از دید و دسترس نهادهای بینالمللی است. با این وجود، همین کشورها ایران را به عدم همکاری متهم کرده و علیه آن قطعنامه صادر میکنند، در حالی که ایران گستردهترین سطح همکاریها را در حوزه پادمان و حتی فراتر از آن با آژانس داشته است.
خادمی بهابادی با اشاره به وجود دوربینهای ۲۴ ساعته آژانس در تأسیسات هستهای ایران، بازدیدهای سرزده و استمرار همکاری تهران حتی پس از حملات خرابکارانه به تاسیسات هستهای، این سطح از همراهی را نشانه حسن نیت و رویکرد دیپلماتیک جمهوری اسلامی دانست.
وی افزود: ایران حتی پس از این حملات نیز همکاری خود را متوقف نکرد و در بالاترین سطوح سیاسی، از جمله در دیدار وزیر خارجه ایران با مدیرکل آژانس در قاهره، تلاش کرده است مسیر دیپلماسی را باز نگه دارد. با وجود این، همچنان مکانیسم ماشه تهدید یا فعال میشود و تحریمهای جدید علیه ایران وضع میگردد؛ مسئلهای که نشاندهنده عدم تحمل غرب نسبت به کشوری مستقل، مقتدر و متکی به توان داخلی است.
خادمی با مرور نمونههای تاریخی، از جمله سرنوشت دولت مصدق و تحریم سهساله خرید نفت ایران از سوی غرب پس از ملی شدن صنعت نفت، تأکید کرد: فشارهای امروز علیه ایران ریشه در همان سیاستهای قدیمی دارد؛ هر زمان که ایران یا هر کشور دیگری در مسیر استقلال قدم برداشته، غرب تلاش کرده با فشار، تحریم و کودتا، این مسیر را متوقف کند.
این استاد دانشگاه یزد عملکرد آژانس بینالمللی انرژی اتمی را فاقد استقلال دانست و تصریح کرد: این نهاد از اعتبار پیشین خود فاصله گرفته است. همکاری ایران با آژانس، علیرغم اسناد و شواهدی مبنی بر ارتباط آژانس با رژیم صهیونیستی از سر احترام به نهادهای بینالمللی و تلاش برای حل مسالمتآمیز اختلافات بوده است. اما زمانی که یک سازمان بینالمللی زیر نفوذ چند قدرت قرار گیرد و عملاً سیاستهای آنها را اجرا کند، اعتبار خود را از دست میدهد.
خادمی بهابادی یادآور شد: کشورهای دیگری مانند کره شمالی نیز دقیقاً به دلیل همین استانداردهای دوگانه و سیاسیکاری آژانس، از این نهاد و از پیمان انپیتی خارج شدند؛ روندی که در آینده توسط کشورهای دیگری نیز تکرار خواهد شد.
وی با ذکر مصداق مهم دیگری از استانداردهای دوگانه غرب، به زرادخانه هستهای رژیم صهیونیستی اشاره کرد و ادامه داد: رژیمی که نه عضو انپیتی است، نه برنامه هستهای خود را شفاف میکند و همزمان به سلاح هستهای و بمب اتم مجهز است، اما هیچگاه موضوع قطعنامه یا فشار بینالمللی قرار نمیگیرد؛ این در حالی است که همین قدرتها علیه ایران که عضو انپیتی است و بالاترین سطح نظارت را پذیرفته، قطعنامه صادر میکنند.
خادمی راهبرد جایگزین برای اتکای صرف به مذاکرات با غرب را «حداکثرسازی قدرت» دانست و افزود: کشوری که بخواهد در برابر فشارهای نظام بینالملل بایستد باید قدرت بازدارندگی خود را به حداکثر برساند و گفتگوهای منطقهای، توسعه همکاری با همسایگان، پیوستن به پیمانهای امنیتی و نظامی و تقویت ائتلاف با قدرتهایی مانند روسیه و چین، مکملهای مهمی برای افزایش قدرت ملی هستند.
وی افزود: بهویژه کشورهایی در آسیای میانه و قفقاز میتوانند بهدلیل اشتراکات گسترده، شریکان مناسبی در پیمانهای امنیتی باشند. عضویت ایران در سازوکارهای بینالمللی مانند بریکس و شانگهای نیز فرصتی برای ارتقای جایگاه ژئوپلیتیک و کاهش اتکا به غرب است
این کارشناس مسائل بینالملل عنوان کرد: مجموعه این رویکردها از حداکثرسازی توان داخلی تا تقویت ائتلافهای منطقهای و بینالمللی میتواند ایران را در مسیر حفظ حقوق حاکمیتی، استقلال و امنیت ملی یاری کند و جایگزین مناسبی برای سیاست تکیه یکسویه بر مذاکره با غرب باشد.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!