به گزارش پایگاه خبری «یزد رسا»، شهید سید اصغر حسینی گاریزی یکم اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۵ در روستای حسین‌آباد شفیع‌پور از توابع پشت کوه شهرستان تفت دیده به دنیا گشود. پدرش سید عباس کارگر بود و مادرش ام‌البنین نام داشت. وی در خانواده‌ای کشاورز و مستضعف کودکی را پشت سر نهاد و دوره اول تا چهارم ابتدایی را در مدرسه روستا محل تولد «حسین‌آباد» تحصیل کرد و خواندن و نوشتن را فراگرفت.

 سپس جهت ادامه تحصیل به روستای مجاور «رشکوئیه» واقع در ۳ کیلومتری روستای خود رفت که هر روز این مسافت را با پای پیاده طی می‌کرد. با تمام سختی‌ها دوره ابتدایی را به پایان رساند و سال بعد در مدرسه راهنمایی همان روستا «شکوائیه» ثبت‌نام کرد. وی که از وضعیت مالی خانواده باخبر بود. سید اصغر از کودکی در کنار تحصیل به پدر و مادر در کشاورزی و کارهای دیگر کمک می‌کرد. او علی‌رغم اصرار خانواده جهت ادامه تحصیل، تحصیل را رها کرد تا شاید بتواند گوشه‌ای از بار سنگین خانواده را بدوش بکشد.

وی لحظه‌ای از وظایف دینی خود غافل نمی‌ماند و همیشه نمازش را اول وقت می‌خواند و برای شرکت در مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) سر از پا نمی‌شناخت. در مراسمات دینی حضوری فعال داشت و می‌گفت: مسلمان عملاً باید ثابت کند که بنده خداست خصوصاً ما شیعیان. سید اصغر بسیار دل‌رحم بود به‌طوری که اگر کسی از او درخواستی داشت در حد امکان درخواست طرف را رد نمی‌کرد مخصوصاً اگر گره‌ای از دست او باز می‌شد. پرخاش‌کردن را دوست نداشت سعی می‌کرد عصبانیت خود را با صحبت و حرف‌های حساب شده به‌طرف نشان دهد.

 در سال ۱۳۶۲ با دختری از خانواده محترم و مذهبی و کشاورز از روستای کهدوئیه ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو پسر زیبا بود که پیش از رفتن به خدمت سربازی فرزند اولش سید محمد در ۱۴ دی ۱۳۶۳ چشم به جهان گشود. حتی تولد فرزند نتوانست عزم راسخ پدر را جهت دفاع از میهن باز دارد و در اوایل سال ۱۳۶۴ به‌عنوان پاسدار با سمت تیربارچی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. سرانجام ۲۰ مهرماه ۱۳۶۴ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید و فرصت دیدن فرزند دوم خود را نیافت. پیکرش در گلزار شهدای روستای زادگاهش حسین‌آباد به خاک سپرده شد. فرزند دوم وی در ۲۹ بهمن ۱۳۶۴ پس از شهادت پدر به دنیا آمد و هادی نام‌گذاری شد.

انتهای خبر/