به گزارش پایگاه خبری «یزدرسا»، براتعلی رضایی یکم آذر ۱۳۳۹ در شهر هرات افغانستان به دنیا آمد. به علت پاره‌ای از مشکلات از ورود به مدرسه و تحصیل بازماند. تا سن ۱۸ سالگی به کشاورزی مشغول بود. پدرش حسین کارگر بود و مادرش زیور نام داشت. ۳۰ اسفند ۱۳۵۷ هم‌زمان با فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر قیام مسلمین جهان علیه کفار و استکبار جهانی قیام کرد و زخمی شد و به ایران عزیمت کردند. پس بهبودی به فراگیری علوم نظامی در شهر قم مشغول شد. سپس راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. در عملیات های فتح‌المبین، رمضان، بیت‌المقدس، والفجر یک، میمک، والفجر ۳ و ۴، خیبر، بدر، والفجر ۸ و کربلای یک شرکت کرد. سرانجام ۲۵ اردیبهشت ۱۳۶۶ در عملیات کربلای ۱۰ پس از چهار بار مجروحیت در منطقه بانه بر اثر اصابت ترکش به شکم به شهادت رسید. پیکرش در جوار بارگاه ملکوتی علی بن موسی‌الرضا (ع) به خاک سپرده شد.

در بخشی از وصیت‌نامه این شهید والامقام آمده است:

خوشا به حال آنان كه در راه او حركت كردند و شعار خود را به پيروى از كتاب آسمانى كه مى‌گويد. «اياک نعبد و اياک نستعين، اهدنا الصراط المستقيم» قرار دادند و چون پيشوايان دين اسلام را ه حق و حقيقت را پيشه خود قرار داده همچنان بركفار مى‌تازند و سخن سومين پيشواى دين اسلام را بر زبان جارى نموده و مى‌گويد هيهات من الذله. آرى ذلت از مسلمان به دور است و در هر عصر و زمان با خروش و جوشش خود هرگز نمى‌گذارد كه نام اسلام و اصل دين مبين اسلام از اذهان بدور شود.

و درود بر تمامى شهدايى كه به پيروى از اين خط سرخ خونين شهادت جان و مال خويش را فداى زنده نمودن اسلام نمودند و سلام بر مهدى موعود (عج) و نايب برحقش اين ناجى مستضعفين و اين حامى محرومان جهان امام امت خمينى (ره) بت‌شکن.

اينک تصميم آن گرفته‌ام كه وصيت‌نامه خويش را به رشته تحرير درآورم تا باشد كه آينده‌گان بخوانند، اگر نسبت به بندگان خدا معصيت نمودم مرا ببخشيد و معصيت و كوتاهى در امر خدا نزد او است و آنچه او بخواهد آن شود.

انتهای خبر/