به گزارش «یزدسا»، شهید حسن هزارپیشه 26 خرداد 1343 در شهرستان تهران به دنیا آمد و تا اول راهنمایی تحصیل کرد. پدرش محمد مغازه لوازم الکتریکی داشت و مادرش سکینه می نامیدند. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار وظیفه با سمت تک تیرانداز راهی جبهه های حق علیه شد. سرانجام 28 آبان 1362 در مریوان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جای ماند تا 28 مهرماه 1372 پس از تفحص در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

در بخشی از وصیت‌نامه این شهید والامقام آمده است:

برادران استغفار و دعا را از ياد نبريد که بهترين درمانها براى تسکين دردهاى روحى است. و هميشه به ياد خدا باشيد و در راه او قدم برداريد و هرگز دشمنان بين شما تفرقه نياندازند و شما را از روحانيت متعهد جدا نکنند. که اگر چنين کردند روز بدبختى مسلمانان و روز جشن ابرقدرتها و دشمنان اسلام است و با حضور و همبستگى مستمرتان همپاى ديگر برادران رزمنده ادامه دهنده راه شهدا باشيد و در امام بيشتر دقيق شويد و سعى کنيد عظمت او را بيابيد و خود را تسليم او سازيد و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنيد.

سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد و بگوييد تا آخرين قطره خونم سنگر اسلام را حفظ کردم. اى خداى بزرگوار و رحيم تو دهنده صبرى اگر شهادت را بر من مى‌پسندى صبرى از کوه‌ها محکم تر بر پدر و مادرم عطا کن. اى خدايى که اشک‌ها را تو از چشم‌ها سرازير مى‌کنى لبخندها را تو بر لبها جارى مى‌سازى. آنگونه کن که هرگاه مادرم در شهادتم مى‌گريد ياد حسين(ع) بر دلش افتد و بر داغ‌هاى حسين(ع) بگريد هرگاه بر جوان از دست رفته‌اش مى‌گريد ياد على اکبر و قاسم و ابوالفضل(ع) بر دلش آيد و بر آنان بگريد.

انتهای پیام/