به گزارش پایگاه خبری <<یزدرسا>>، حسن انوری*؛در سال ۱۳۵۹، زمانی که ایران اسلامی به سرزمین خود نگاه می‌انداخت، نه تنها دست به یک رفراندوم عمومی زد، بلکه یک نماد از اقتدار مردمی و تعهد آنها به فرآیند دموکراتیک را برجا گذاشت.

آن فروردین پرآوازه، با وقار و اعتزاز، زمینه‌ای را فراهم کرد تا ایران تنها کشوری شود که نظام اساسی خود را به تصویب مردم خود سپرد.

از آن زمان تاکنون، جمهوری اسلامی ایران با تاریخی پرپیچ و خم، همواره در صحنه‌های بین‌المللی مورد توجه قرار گرفت و چشم جهانیان را به خود خیره کرد؛ از زمینه‌های علم و فناوری گرفته تا آثار هنری و فرهنگی، این سرزمین به پیشرفت‌های قابل توجهی دست که کمتر قدرتی به مخیله‌اش خطور می‌کرد و شاید پس از آن بود که ترس قدرت‌های بزرگ دنیا از جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت؛ترسی که هیچگاه پایانی نداشت و ندارد و کابوسی عظیم را برایشان رقم زده است.

با وجود تمامی چالش‌ها و موانع، برگزاری رفراندوم عمومی در ۱۲ فروردین سال ۱۳۵۹ نشان داد که مردم ایران تمایل دارند قراردادهای اساسی و تصمیم‌های مهم کشورشان را با شرکت فعال خود تأیید کنند. این اقدام نه تنها سخن از اقتدار مردمی در ایران می‌زد، بلکه نشان داد که این سرزمین قادر به یافتن راه‌حل‌هایی برای چالش‌های داخلی خود است.

ایران اسلامی به‌عنوان یکی از کشورهایی که با تاریخی پر‌ از چالش و تحول، همواره توانسته است اقتدار و شکوه خود را حفظ کند، با برگزاری رفراندوم عمومی، یک صفحه‌ی جدید در سرنوشت خود نوشت و دستاوردهایی بزرگ را در راه پیشرفت و توسعه‌ی کشورش به دست آورد.

۹۸.۲ درصد مردم ایران به جمهوری اسلامی آری گفتند و این انتخاب مهم و این تصمیم بزرگ آینده‌ای زیبا و جاودان برای کشوری رقم زد که تا پیش از انقلاب اسلامی تنها غارت و سلطه را به خود دیده بود، اما پس از این انقلاب شکوهمند بالاخره این سرزمین شروع به جوانه زدن، شکوفایی و رشد کرد؛ پیشرفتی که به جهانیان نشان داد که دیگر هیچ چیز نمی‌تواند مانع حرکت این کشور و ملت مقتدر شود.

آری، ما در این روز به جمهوری اسلامی ایران آری گفتیم.

*حسن انوری_فعال سیاسی