به گزارش «یزدرسا»، زهرا مقیمی؛ در جهانی که تاریکی‌ها وجود دارند و همه‌جا چالش‌هایی پراکنده است، امید آن نقطه‌ی نوری است که در قلب ما زنده است و به ما امکان می‌دهد که در هر شرایطی سرافراز باشیم. امید، آن بادی است که بال‌های روح ما را به سوی آسمان‌های بلندی می‌برد و باعث می‌شود که به رویاهایمان پرواز کنیم.

هر زمان که در غم و اندوه‌ها فرا می‌گیریم و تاریکی‌ها از همه‌سوی ما را محاصره می‌کنند، امید آن نوری است که ما را از این تاریکی‌ها نجات می‌دهد و به سوی نور و روشنایی هدایت می‌کند. امید، آن بذری است که در خاک روح ما کاشته می‌شود و با تلاش و ایمان ما، به گل‌های برجسته و زیبا تبدیل می‌شود.

فتح قله‌های پیشرفت و خودکفایی، همان پرچمی است که با امید و ایمان بر فراز کوه‌های بلند دائماً به باد می‌خورد. این پرچم، نمادی است از تلاش و پشتکار بی‌پایان که هر چه بلندتر می‌رود، برجسته‌تر و روشن‌تر می‌درخشد.

یزد؛ دیار مردمان صبور، یزد؛ دیار مردمان غیور، یزد؛ دیار مردمان والا همت، سرزمین جوشش امید از دل خاک گرم و خورشید سوزان است؛ سرزمینی که در آن مردمانش در دل قنات قناعت را پیشه می‌کنند و همچون سرو ۵ هزار ساله این سرزمین، پایدار و استوار در برابر طوفان‌های سهمگین ناامیدی ایستادگی کردند و امروز ریشه این پایداری چرخ صنعت این استان را می‌گرداند و یزدی نوین در دل مرکزی‌ترین بخش ایران در حال درخشیدن و امیدوار به آینده است.

یزدی‌ها جهاد امیدآفرینی را در دل خشک کویر به منصه ظهور رساندند؛ جهاد امیدآفرینی، همانند شعله‌ای است که در دل هر فردی می‌پرازد و او را به سوی روشنایی و پیروزی هدایت می‌کند. 

این جهاد، نه تنها به معنای مبارزه با تاریکی‌ها و ناامیدی‌ها است، بلکه به معنای ایجاد یک بارگزاری از امید و شور درونی است که انسان را به جلو و به سمت اهدافش می‌کشاند. این جهاد، در هر لحظه از زندگی، در هر موقعیتی که باشیم، درون ما شکوفا می‌شود و ما را به سوی آرمان‌ها و خواسته‌هایمان هدایت می‌کند. 

این جهاد، نوری است که تاریکی‌های اطراف را فرو می‌بلعد و ما را به روشنایی و آرامش می‌رساند. امید، همچون بادی است که درون سینه‌های ما می‌پیچد و ما را به سوی دیدن آینده‌ای بهتر و پرامید هدایت می‌کند.

 این جهاد، همچون بارانی است که بر روی زمین می‌بارد و زمین را آباد می‌کند، به همین ترتیب، جهاد امیدآفرینی به همه ما امید می‌دهد و ما را به سوی رشد و پیشرفت می‌کشاند.

زهرا مقیمی؛ فعال رسانه‌ای

انتهای خبر/