متن کامل وصیت نامه شهید  ابوالفضل امامی میبدی 

«بسم الله الرحمن الرحیم

با درود و سلام بیکران به امام زمان ( عج ) و نائب برحقش رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی و با درود و سلام به حسین شهید ( ع ) و به امید آمدن مهدی فاطمه ( س ) که همه مسلمانان و رزمندگان انتظار دیدن مهدی فاطمه هستند و با درود و سلام به روحانیون و سلام و درود به خانواده شهدا که این پدر و مادر شهیدان این فرزندان خوب خودشان تقدیم به اسلام کردند.

ای امت مسلمان، ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیریم که حسین ( ع ) در میدان نبرد کشته شد که علی اکبر حسین در میدان نبرد کشته شد که علی در محراب شهید شد که صدوقیها، دستغیبها، اشرفیها و مدنی ها در محراب نماز شهید شدند که بهشتی ها و ۷۲ تن از یاران او در حزب جمهوری اسلامی قطعه قطعه و سوخته شدند که باهنر و رجایی قطعه قطعه شدند که برادران پاسدار و برادران بسیجی در کربلای ایران به دست مزدوران آمریکایی و شوروی و حزب بعث عراق سوخته شدند که پیکر آنها سوخته یا تکه تکه شده بود.

الله، ا لله اکبر ای مادران، ای مادران مبادا برای رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید که در یک روز تحمل داغ۷۲ تن شهید را نمود، شما مادران مثل مادری از ایران باشید که داغ ۶ فرزند دید ونزد امام رفت وگریه می کرد که چرا من دیگر فرزندی ندارم در نبرد اسلام بجنگد و از همه ملت مسلمان می خواهم فرزندانتان را به جبهه بفرستید ومثل خاندان ( وهب) حتی جسد فرزندتان را تحویل نگیرید وبگویید فرزندی که در راه خدا داده ام جسد او را تحویل نخواهم گرفت از ملت مسلمان می خواهم استغفار ودعاها را از یاد نبرید که بهترین درمان ها برای تسکین دردهاست وهمیشه به یادخدا باشید ودر راه او قدم بردارید وهرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازد وشما را از روحانیت جدا نکنند که روز بدبختی های شما وجشن ابرقدرتها ( است ) ودعاها بود که رزمندگان را در جبهه پیروز کرد واز برادران می خواهم که در ارگانهای انقلابی شرکت کنند به خصوص در (سپاه ـ پایگاهها ـ  بسیج ) واین بسیج وپایگاهها هست که برادران را می سازد و اگر من در پایگاه اذیت به برادری کردم حلال بودی می خواهم واز پدرم حلال بودی می خواهم که من در دوران نادانی او را اذیت کرده ام مرا ببخشند واز خدا شکرگزاری کنید که فرزندتان در راه اسلام قربانی کرده اید واز مادرم وپدرم می خواهم برای من درب مغازه مان جشن بگیرند وشیرینی بدهند و هیچ گونه سیاه نپوشند وگریه ای وناراحتی برای من نداشته باشند که باعث ناراحتی من و در دنیای دیگر نزد حسین وفاطمه وشهدای اسلام روسیاه باشند وهروقت می خواهید عزاداری کنید به یاد حسین وفاطمه پهلو شکسته عزاداری کنید واز کلیه همسایگان می خواهم اگر از من شوخی یا اذیتی در دوران نادانی سرزده است من را ببخشند وهرکس از من طلبکار است یا حسابی دارد برود از پدر بگیرد وتسویه حساب کند ومی خواهم که اگر جسدم بود جلوی مغازه مان  بگذارید و وصیت نامه ام را بخوانند اگر جسدم هم نبود وصیت نامه ام در جلوی مغازه مان بخوانند وجلوی مغازه مان حجله به یاد حسین وشهدای اسلام ببندند واز پدر ومادرم می خواهم مدت دو سال نماز و دو ماه روزه برایم بشوند شاید نماز و روزه ام اشکال داشته است واز برادرانم می خواهم که از کودکی در پایگاهها و درس قرآن شرکت کنند تا از کودکی به راه اسلام ادامه بدهند واز خواهرانم می خواهم من را ببخشند واز تمام دوستان وقومان حلال بودی می طلبم ودر آخرین لحظه عمرم پیام دارم:

 سلام من را به رهبر عزیزم برسانید وبگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد با خداوند پیمان می بندم که تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین همراه باشم وسنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که احکام اسلام در زیر پرچم اسلام امام زمان ( عج )‌ به اجرا درآید.

والسلام 

من التوفیق شهاده 

از خدا شکر گزاری می کنم 

ابوالفضل امامی 

۱۸/۱۱/۶۱»  

برای شناخت بیشتر این شهید والامقام مروری کوتاه بر زندگی‌نامه وی خواهیم داشت، يكم مرداد ۱۳۴۴، در محله فيروزآباد ميبد به دنيا آمد.

پدرش احمد، ميوه تربار فروش بود و مادرش عزيزه نام داشت؛ تا دوم راهنمايي درس خواند و مغازه دار بود.

به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت؛ بيستم بهمن ۱۳۶۴، با سمت فرمانده دسته در اروندرود بر اثر اصابت تركش به صورت و گردن، شهيد شد؛ مزار او در گلزار شهداي  فیروزآباد میبد  واقع است.

انتهای پیام/