چراغ راه؛
مروری بر زندگی شهید «خلیل عابدی»
شهید «خلیل عابدی احمدآبادی» 10 خرداد 1350 در خانوادهای مذهبی در احمدآباد اردکان دیده به جهان گشود.
به گزارش پایگاه خبری «یزدرسا»، شهید خلیل عابدی احمدآبادی ۱۰ خرداد ۱۳۵۰ در خانوادهای مذهبی در احمدآباد اردکان دیده به جهان گشود. پدرش عبدالحسین کشاورزی میکرد و مادرش سکینه نام داشت. او دومین فرزند خانواده بود. والدین بر اساس اعتقادات مذهبی خود پس از انتخاب نام نیک، در تربیتش کوشیدند. او کودکی را با دسترنج پدری متدین و کشاورز و در دامان مادری متعهد و ولایی گذراند. هماهنگ با رشد جسمیاش، اعتقادات مذهبی و اعتقادیاش نیز تقویت میشد.
خلیل ۶ ساله بود که به مدرسه رفت و دورهی ابتدایی را در دبستان احمدآباد با موفقیت طی کرد. سپس دورهی راهنمایی را در مدرسهی راهنمایی ابوریحان آغاز کرد. اعتقادات مذهبی خانواده و محیط بیآلایش روستا، خلیل را فردی مذهبی، شجاع و مخلص پرورش داد.
در تعطیلات و تابستان پدر را در کارهای کشاورزی و دامپروری کمک میکرد. باصفا و دوستداشتنی بود. باوجود صغر سن، عاشق بسیج و مسجد و جلسات مذهبی و مراسم دینی بود.
در مجالس روضهخوانی اهلبیت بهویژه امام حسین (علیه السّلام) شرکت میکرد. به اظهار همهی خانواده مسجد را خیلی دوست میداشت.
استعدادی خوب داشت و درسخوان بود. باوجود کم سن و سالی، مراقب اوقات نمازش بود. به کارهای فرهنگی علاقه داشت و عضو گروه سرود پایگاه بسیج محل بود.
باوجودی کهامید آیندهی خانواده و محل بود و همه چشمامید به ترقی و تعالی و خدمت او در آینده دوخته بودند؛ در ۲۴ آبان ۱۳۶۱ در حالیکه بیش از ۱۱ سال و ۵ ماه از عمر کوتاه چون گلش نگذشته بود، به علّت اصابت گلوله سهوی در پایگاه بسیج احمدآباد، مرغ روحش از قفس کوچک جسمش به پرواز درآمد و به جنان پر کشید و همنشین قاسم و عبدالله، شهدای کربلا، گردید. پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه بر دوش مردم قدرشناس احمدآباد در گلزار شهدای احمدآباد به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
انتهای پیام/