به گزارش پایگاه خبری «یزدرسا»، شهید سید اصغر حسینی گاریزی یکم اردیبهشت ماه ۱۳۴۵ در روستای حسین آباد شفیع پور از توابع پشتکوه شهرستان تفت دیده به دنیا گشود. پدرش سیدعباس کارگر بود و مادرش‌ام‌البنین نام داشت. وی در خانواده‌ای کشاورز و مستضعف کودکی را پشت سر نهاد و دوره اول تا چهارم ابتدایی را در مدرسه روستا محل تولد «حسین آباد» تحصیل کرد و خواندن و نوشتن را فرا گرفت.

سپس جهت ادامه تحصیل به روستای مجاور «رشکوئیه» واقع در ۳ کیلومتری روستای خود رفت که هر روز این مسافت را با پای پیاده طی می‌کرد. با تمام سختی‌ها دوره ابتدایی را به پایان رساند و سال بعد در مدرسه راهنمایی همان روستا «رشکوئیه» ثبت نام کرد. وی که از وضعیت مالی خانواده باخبر بود. سیداصغر از کودکی در کنار تحصیل به پدر و مادر در کشاورزی و کار‌های دیگر کمک می‌کرد. او علیرغم اصرار خانواده جهت ادامه تحصیل، تحصیل را ر‌ها کرد تا شاید بتواند گوشه‌ای از بار سنگین خانواده را بدوش بکشد. وی لحظه‌ای از وظایف دینی خود غافل نمی‌ماند و همیشه نمازش را اول وقت می‌خواند و برای شرکت در مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) سر از پا نمی‌شناخت.

در مراسمات دینی حضوری فعال داشت و می‌گفت؛ مسلمان عملاً باید ثابت کند که بنده خداست خصوصاً ما شیعیان. سیداصغر بسیار دلرحم بود بطوری که اگر کسی از او درخواستی داشت در حد امکان درخواست طرف را رد نمی‌کرد مخصوصاً اگر گره‌ای از دست او باز می‌شد. پرخاش کردن را دوست نداشت سعی می‌کرد عصبانیت خود را با صحبت و حرف‌های حساب شده به طرف نشان دهد.

در سال ۱۳۶۲ با دختری از خانواده محترم و مذهبی و کشاورز از روستای کهدوئیه ازدواج نمود که حاصل این ازدواج دو پسر زیبا بود که پیش از رفتن به خدمت سربازی فرزند اولش سید محمد در ۱۴ دی ۱۳۶۳ چشم به جهان گشود. حتی تولد فرزند نتوانست عزم راسخ پدر را جهت دفاع از می‌همن باز دارد و در اوایل سال ۱۳۶۴ به عنوان پاسدار با سمت تیربارچی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. سرانجام ۲۰ مهر ماه ۱۳۶۴ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید و فرصت دیدن فرزند دوم خود را نیافت. پیکرش در گلزار شهدای روستای زادگاهش حسین آباد به خاک سپرده شد. فرزند دوم وی در ۲۹ بهمن ۱۳۶۴ پس از شهادت پدر به دنیا آمد و هادی نامگذاری شد.

انتهای پیام/