به گزارش پایگاه خبری یزدرسا، زهرا مقیمی*؛ امر ازدواج مسئله‌ای مهم و مقدس است که در اسلام به عنوان کامل‌کننده دین مومن شناخته شده است، اما این روزها نه تنها دیگر کسی به تقدس این موضوع اهمیت نمی‌دهد بلکه به موضوعی برای چشم و هم‌چشمی تبدیل شده است و این چشم و هم‌چشمی‌های بیشمار باعث شد تا مرغ‌هایی با پیازچه فِرخورده در ساق پایشان، کله و پاچه‌ای با پاپیون صورتی بر سر گوسفند نگون بخت و هندوانه‌ای با تزئین سیمرغ (تو گویی الان از خاکستر خویش برخواسته) سر از یخچال تازه عروس در بیاورند تا اگر شخصی درب یخچال را باز کرد از حجم زیبایی سلیقه! و پر بودن یخچال چشمانش بترکد و به‌به‌کنان از جهاز تازه عروس فاصله بگیرد.

در میان رسم‌های عجیب و مَن‌درآوردی در زمینه ازدواج، مراسم «فرمالیته» با اختلاف جایگاه اول را به خود در زمینه بی‌مصرفی، مضحکی و خرج الکی تراشیدن اختصاص داده است، مراسمی که در آن عروس و داماد اقدام به تهیه کلیپ و تصاویری برای پخش شدن در تالار عروسی و در مقابل دیدگان مهمانان خود می‌کنند.

شاید خالی از لطف نباشد که مروری کوتاه بر مراسم فرمالیته داشته باشیم؛ مراسمی که در آن عروس و داماد یکبار بدون حضور مهمانان لباس عروس می‌پوشند، آرایشگاه می‌روند، ماشین گل میزنن و ساکی پر از لباس‌های اسپرت و مجلسی برمی‌دارند و در لوکیشن‌های مختلفی مانند جنگل‌های شمال، دریا، کویر ( و اگر بخواهند بیشتر دارایی خود را به رخ سایرین بکشند در کویر دبی و کشتی‌هایی موسوم به «فِری» در استانبول) به دنبال یکدیگر می‌دوند، انگار که موجودی ترسناک دیده باشند از این سر لوکیشن به آن سر لوکیشن می‌دوند و در نهایت به هوا می‌پرند و عکاس و فیلمبردار که همانند کارگردان فیلم‌های اسکار گرفته در نقش خود فرو رفته‌اند دستور کات و توقف فیلمبرداری را صادر می‌کنند و در نهایت با هزینه مبلغی تا حدود ۳۰۰ میلیون تومان در تهران و حدود ۱۵۰ میلیون تومان در شهرستان‌ها مراسم فرمالیته پایان می‌یابد و نتیجه آن فیلمی ۵ دقیقه‌ای و دو شاسی عکس بزرگ، که بابت همین شاسی‌ها هم تا ۱۰ میلیون تومان هزینه پرداخت شده در تالار به نمایش مهمانان در می‌آید؛ تاریخچه‌ای کوتاه از مراسم فرمالیته که در کمتر از چند دقیقه میزان بی‌مصرف بودن این مراسم را نشان داد.

متاسفانه این روزها شاهد آن هستیم که برگزاری مراسم‌های عروسی مجلل، فرمالیته و پاتختی و حنابندون و عقد و جهیزیه مجلل‌تر، خونه و شغل باکلاس و .... تعیین کننده میزان موفقیت یک ازدواج در دید سایرین است، درحالیکه ممکن است این مراسم‌ها با بدهی‌های زیادی بر دوش عروس و داماد و در ابتدای زندگی آنها برگزار شده باشد تا دیگر خانواده‌ها این سوال را که « بقیه چی میگن؟» را از عروس و داماد نپرسند، عروس و دامادی که شاید سال‌ها تلاش کردند تا زندگی‌ای هر چند ساده برای خود تشکیل دهند اما شرایط برای آنها به‌گونه دیگری رقم خورد.

شاید دیگر وقت آن رسیده که پویش « عروسی را ساده برگزار کنیم» راه بیندازیم و یادمان باشد که خاطره‌انگیزترین شب زندگی دو نفر نباید به شبی برای زیربار قسط و بدهی رفتن آنها تبدیل شود.

بیایید چشم و هم‌چشمی‌ها را کنار بگذاریم و یک بار برای همیشه بدون در نظر گرفتن حرف مردم و فامیلی که شاید در سال تنها در عید نوروز یکدیگر را می‌بینیم، خوشبختی فرزندانمان را به حرف دیگران ترجیح دهیم.

بیاییم عامل هزینه‌های سنگین و رونق‌بخش مراسم‌های مضحک در مجالس عروسی نباشیم.

*زهرا مقیمی_فعال رسانه