رواندرمانگر تحلیلی یزدی مطرح کرد:
۷۰۰ هزار نفر قربانی خودکشی در جهان
رواندرمانگر تحلیلی یزدی گفت: بنابر آمارهای اعلامی از سوی سازمان بهداشت جهانی سالانه حدود ۷۰۰ هزار نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند که در این میان جوانان و نوجوانان بیشترین سهم را دارا هستند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «یزدرسا»، محمدصالح نشان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «یزد رسا» با اشاره به نقش عوامل متعدد در خودکشی و افراد با تفکر خودکشیگرایانه اظهار داشت: بنابر آمارهای اعلامی از سوی سازمان بهداشت جهانی سالانه حدود ۷۰۰ هزار نفر در اثر خودکشی جان خود را دست میهند همچنین نرخ خودکشی در ایران رو به افزایش است و جوانان و نوجوانان بیشترین سهم را از این آمار دارند.
وی ادامه داد: خودکشی میتواند در هر گروه سنی ویژگیهای مختلفی داشته باشد؛ اما برخی از گروهها در معرض خطر بیشتری قرار دارند که گروه اول را میتوان نوجوانان و جوانان دانست که به دلیل مشکلات و تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و مشکلات هویتی در معرض خطر هستند و گروه دوم شامل افراد میانسال بهویژه مردان است که در مواجه با بحرانهای زندگی از جمله طلاق و مشکلات شغلی قرار دارند.
این رواندرمانگر تحلیلی افزود: گروه سوم شامل سالمندان است که به واسطه احساس تنهایی و از دست دادن عزیزان خطر خودکشی و افکار خودکشی گرایانه میتواند در این افراد افزایش پیدا کند همچنین گروه چهارم شامل افراد با اختلالات روانی و افرادی که دچار افسرگی، اضطراب یا برخی اختلالات شخصیتی هستند که میتوان گفت این دسته از افراد بیشتر مستعد خودکشی هستند همچنین افراد با سابقه سوءمصرف و تاثیر موادمخدر نیز میتوانند در معرض خطر بالای خودکشی قرار بگیرند.
نشان با بیان اینکه نمیتوان بهصورت قطعی ویژگی خاصی برای افراد با تفکر خودکشیگرایانه در نظر گرفت، گفت: در مجموع میتوان به ویژگیهای رفتاری و شخصیتی اشاره کرد که شامل این موارد است افراد بااحساس ناامیدی، بیارزشی و تفکرات خودکشیگرایانه بسیار شدید، افراد با میل به انزوا و کنارهگیری از دوستان، خانواده و روابط اجتماعی، افراد با تغییرات شدید در رفتار و خلقوخو مانند افرادی با اختلالات شخصیتی از جمله بوردر لاین، دوقطبی و یا اختلالات شدید سایکوتیک میتواند زمینه ساز بروز تفکرات خودکشیگرایانه باشد.
وی عنوان کرد: میل به مصرف مواد مخدر یا الکل و افرادی که به شکل وسواس گونه درباره مرگ یا خودکشی صحبت یا فکر میکنند اینها میتوانند کاندیداهای مناسبی برای تشخیص خطر خودکشی باشند همچنین حالات معمولی مانند احساس خستگی و یا بی علاقگی به فعالیتهای روزمره میتواند زنگ خطری برای افراد باشد و باید بررسی های لازم در جهت اینکه افراد دارای تفکر خودکشی هستند یا نیستند صورت بگیرد.
نشان با اشاره به نقش اطرافیان در کمک به این افراد، افزود: اولین و مهمترین کمکی که میتوان انجام داد گوش دادن به این نوع افراد و در مرحله بعد توجه به احساسات و عواطف آنها است که در کنار این موارد همدلی کردن نیز میتواند نقش مؤثری داشته باشد همچنین پرهیز از قضاوت، تمسخر و حرفهایی همچون مگه چه مشکلی تو زندگی داری، چه فکرهای مسخره ای هست که داری و... باید مورد توجه اطرافیان قرار گیرد و درد و رنج درونی این افراد معتبر شمرده و توجه ویژه ای به آن شود.
وی تصریح کرد: ابراز محبت و حمایت عاطفی نیز میتواند بروز این نوع تفکرات را کمتر کند همچنین وجود افرادی که به آنها نشان دهد کسانی در زندگیشان وجود دارند که به آنها اهمیت میدهند و یا ارزش قائل هستند، شنوای خوبی برای حرفهایشان هستند و حاضرند به اشکال مختلف از آنها حمایتهای لازم را به عمل بیارند و تشویق افراد برای مراجعه به افراد متخصص رواندرمانگرها و کارشناسان این حوزه میتواند از اقدامات موثر اطرافیان در راستای کمک به این افراد باشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به نیاز به کمک حرفهای در این افراد گفت: افراد میتوانند با مراجعه به روانشناس و یا تلفنهای ۱۲۳، ۱۴۸۰ تماس حاصل کرده تا مشاورانی بهصورت رایگان اقداماتی در راستای کمکهای اولیه و ثانویه را انجام دهند همینطور لزوم آموزش و آگاهیبخشی به اطرافیان درباره علائم و نشانهها از جمله کمحرف شدن ناگهانی فرد، در خود فرورفتن، میل ناگهانی و زیاد به خوابیدن، صحبت مکرر راجع به مسائل مرتبط با مرگ و بیارزشی زندگی و همراه با اینها وجود یک خلق پایین یا مود افسرده که در این حالت فرد بسیار تحریکپذیر است باید موردتوجه قرار گیرد.
انتهای خبر/